Een veel leuke expeditie naar meestal onbekende covers van de meest productieve en getalenteerde man in Indie Psych Rock. En zijn takes zijn … heel anders. En zijn selecties van nummers om te dekken is … buitengewoon verschillend. Als je van elk nummer op het album hebt gehoord, zou je een historicus van muziek uit de jaren 70 moeten zijn.

Hij begint met een griezelige kijk op lage rijder die nauwelijks herkenbaar is van het origineel, en lanceert vervolgens waarschijnlijk de meest eenvoudige en “normale” cover op de plaat: “I’m A Man” van Spencer Davis.

Dan is het door naar John Lennon’s ‘Isolation’ van zijn album Plastic Ono Band. En dan een persoonlijke favoriet – Kunkadelic!

Lied naar liedjes, hij houdt je gok. Een echt leuk album!