Daikichi ontdekt een verrassing over de begrafenis van zijn grootvader: de oude man had een zesjarig kind dat niemand begreep dat bestond! De rest van het huishouden wil haar inpakken en haar niet herinneren, maar Daikichi, uit impulsieve, onvoorziene motivatie, omdat hij een 30-jarige vrijgezel is, neemt zijn nieuwe tante Rin House om over haar te waken in Bunny afnemen door Yumi Unita.

Het twee type een ongebruikelijke, hartverwarmende relatie. Er is natuurlijk humor, omdat Daikichi zich precies realiseert hoe hij precies begrijpt over kinderen, met name bitmeisjes, hoe daaronder een diep gevoel is, omdat hij helpt Rin haar verdriet te erkennen en angst voor verlaten. Het lijkt er echt op dat hij om Rin geeft en dat hij een geweldige vader voor haar wil zijn, ongeacht hoeveel hij zijn leven moet ontdekken of aanpassing om het te doen.

En het is eerder een aanpassing – hij erkent niet dat hij een fatsoenlijke kinderzorg moet ontdekken, evenals zijn werkschema aanpassing, evenals kleding kopen die geschikt is voor RIN. De duivel is in de details, evenals voorzichtig interesse voor hen, maken dit verhaal iets memorabel, terwijl het gewone gesprek de dingen down-to-earth zorgde. Ik had echt het gevoel dat ik in het dagelijkse leven van een enkele Japanse vader tuurde, totaal met werk en huizenproblemen. Daikichi is nog steeds een beetje een kind zelf, legt prachtig uit in de scène waar Rin hem laat vasthouden wanneer hij door de straat loopt, in plaats van de andere methode rondom. Ik hou van al zijn goofy gezichten terwijl hij omgaat met de vele aanpassingen die hij doormaakt. Hij groeit op.

De focus op de emotionele reacties van eenvoudige gezichten deed me enigszins denken aan het werk van Fumi Yoshinaga, maar met meer achtergronden om instelling te vestigen. Het is volledig fit voor het verhaal. Rin praat niet veel, maar haar gevoelens worden verwijderd met haar uitdrukkingen en attitudes. Ze zorgde ervoor dat ik haar hand wilde nemen en haar wilde vertellen wat goed zou zijn. De twee beginnen vriendschappen te vestigen, Daikichi met nog een werkende ouder, Rin met een hilarisch overdreven neef van haar leeftijd en een jongen bij dagopvang, nog een kind van een alleenstaande ouder.

Fans van zowel met het licht als Yotsuba &! Zal ook veel van genieten van deze serie ontdekken. Het is een prachtige, bevredigende lezing, met veel mentaal vlees om op te kauwen. De zorg van de vermiste moeder rent onder de incidenten die hier worden behandeld, en geeft een hint naar mogelijke toekomstige verhalen.

Deel dit:
Twitter
Facebook
Tumblr

Gerelateerde berichten:

Bunny Daling Volume 8i hield echt van de vroege volumes van Yumi Unita’s Bunny Drop, toen het ging over het vergroten van een schattig kind. Door dit boek is Rin stevig een tiener en probeert ze haar eigen beslissingen in het leven te nemen. Helaas ontdek ik haar motieven niet plausibel of al dat fascinerend om te lezen. Als volume …

Bunny Daling Volume 5Als je geloofde dat het vorige boek dat ook veel van Rin opgroeide, je aflevering niet leuk vindt. Het opent met een opmerking dat we nu tien jaar later zijn, dus Rin is een tiener, evenals Daikichi is veranderd van zorgverlener naar ouder die fronteren of ze bereid is te beginnen met daten … …

Bunny Deprease Volume 2in Dit volume, de nieuwe vader Daikichi vervolgt de bladeren voor Rin’s moeder die hij begon in het allereerste boek. (Klik op die link als je meer wilt begrijpen over het serie -uitgangspunt.) Hij begint ook de bitvrouw voor te bereiden om naar de lagere school te gaan; Ze zijn nauwelijks verbonden, en ze is al opgroeien … …